قوت غالب سفره‌ها با طعم نارضایتی
قوت غالب سفره‌ها با طعم نارضایتی
در شرایط اقتصادی فعلی، شهروندان بمپور، به‌ویژه در قاسم‌آباد، از کیفیت پایین نان و نبود نظارت کافی گلایه دارند؛ مسئولان وعده بهبود داده‌اند.

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «نخل و نور» به نقل از «عصرهامون»، در سال‌های اخیر، با گسترش فشارهای اقتصادی بر خانوارهای ایرانی، بسیاری از اقشار متوسط و ضعیف جامعه، ناچار شده‌اند برای تأمین انرژی روزانه خود بیش از گذشته به نان اتکا کنند؛ کاهش توان خرید گوشت، برنج، لبنیات و سایر اقلام غذایی، باعث شده نان نه‌تنها جایگاه سنتی خود را در وعده‌های غذایی حفظ کند، بلکه در برخی خانواده‌ها به تنها خوراک اصلی تبدیل شود.

نان، به‌عنوان ساده‌ترین و قدیمی‌ترین غذای بشر، اکنون نقشی تعیین‌کننده در امنیت غذایی جامعه ایفا می‌کند؛ در چنین شرایطی، کاهش کیفیت نان، تنها یک ایراد در حوزه پخت یا توزیع آرد نیست؛ بلکه بحرانی است که مستقیماً سلامت مردم، معیشت خانوارها و اعتماد عمومی به‌نظام نظارتی کشور را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؛ شهرستان بمپور در جنوب استان سیستان و بلوچستان، به‌ویژه محله قاسم‌آباد، این روزها با چنین بحرانی دست و پنجه نرم می‌کند.

گلایه شهروندان از نان‌های بی‌کیفیت
در گزارشی که توسط رسانه محله قاسم‌آباد منتشر شده، اهالی این منطقه به‌شدت از وضعیت نان نانوایی‌ها ناراضی‌اند؛ به گفته آن‌ها، علی‌رغم وجود تنها دو نانوایی فعال در شهر، نان‌های پخته‌شده از کیفیت بسیار پایینی برخوردارند؛ نان‌هایی با بافت خام، رنگ تیره، بوی بد، و طعمی نامطبوع که گاهی حتی قابل‌خوردن نیستند.

زهرا دهقانی یکی از اهالی قاسم‌آباد در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصرهامون» بیان کرد: ما ساعت‌ها در صف می‌ایستیم تا نان بگیریم، ولی نانی که دستمان می‌رسد نه ظاهر دارد، نه طعم. گاهی مجبور می‌شویم نان را دور بریزیم یا به دام‌ها بدهیم؛ انگار که مردم اینجا مستحق غذای سالم نیستند.

رضا سرگلزایی یکی دیگر از ساکنین نیز با گلایه‌ای مشابه ادامه داد: هر روز مجبوریم این نان را بخوریم، چون توان مالی نداریم چیز دیگری بخریم؛ اگر هم بخواهی اعتراض کنی، نانوا می‌گوید آرد بی‌کیفیت داریم؛ پس مسئول این وضع کیست؟

مشکل از پخت  آرد
در پاسخ به این اعتراضات، احمدرضا هاشم‌زهی، فرماندار شهرستان بمپور در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصرهامون» بیان کرد: ما روز چهارشنبه با حضور اعضای کارگروه آرد و نان و مسئولان مرتبط، جلسه‌ای تشکیل دادیم؛ بررسی‌هایی که انجام دادیم نشان داد که کیفیت آرد توزیعی مشکلی دارد؛ زیرا این آرد محلی هستند و استراحت ندارند و بلافاصله بعد از برداشت گندم‌ها  به آرد تبدیل می شود؛ بنابراین منشأ اصلی این مشکل  هم به نحوه آماده‌سازی خمیر و شیوه پخت نان و هم نوع آرد محلی بازمی‌گردد.

وی ادامه داد: در همین راستا تصمیم گرفتیم آموزش‌هایی برای نانوایان برگزار شود؛ به همه نانوایی‌ها ابلاغ شده که باید حداقل یک ساعت زودتر خمیر را آماده کنند تا فرایند تخمیر به‌درستی انجام شود؛ این باعث می‌شود خمیر کیفیت بهتری پیدا کند و نان نهایی هم بهتر شود.

فرماندار بمپور همچنین تأکید کرد: ما از اداره کل غله استان خواسته‌ایم نظارت‌های دوره‌ای را جدی‌تر بگیرند و در هر شهرستان به طور منظم دوره‌های بازآموزی برای شاطرها و کارگران نانوایی برگزار شود؛ اگر نانوایی‌ها به شیوه علمی و استاندارد نان بپزند، دیگر شاهد این نارضایتی‌ها نخواهیم بود.

کیفیت پخت از کیفیت گندم مهم‌تر است
بسیاری از مشکلاتی که در کیفیت نان در استان‌های جنوبی کشور مشاهده می‌شود، به‌ویژه در فصول گرم سال، بیشتر از آنکه به کیفیت آرد مربوط باشد، ناشی از نحوه پخت نان است. در برخی مناطق، به دلیل عدم آموزش صحیح، نانواها خمیر را به‌درستی تخمیر نمی‌کنند یا دمای تنور را تنظیم نمی‌کنند. نان خوب نیاز به خمیر مناسب، دمای پخت کنترل‌شده، زمان‌بندی دقیق، و رعایت اصول بهداشتی دارد. اگر حتی بهترین آرد را در اختیار نانوایی قرار دهید؛ اما اصول فنی رعایت نشود، نان با کیفیتی تولید نمی‌شود.

پایین بودن کیفیت گندم محلی
کیفیت گندم محلی در برخی مناطق پایین است، اما با ترکیب آن با گندم‌هایی با درصد گلوتن بالاتر، می‌توان کیفیت آرد را تنظیم کرد؛ وزارت جهاد کشاورزی باید در این زمینه فعال‌تر عمل کند. مسئولیت‌های متقابل؛ توپ در زمین کیست؟ اگرچه فرماندار بمپور، مسئولیت کیفیت پایین نان را به نحوه پخت و نداشتن آموزش‌های لازم از سوی نانوایان مرتبط دانسته است، اما سؤال اساسی اینجاست: آیا این مسئله تنها به نانوا محدود می‌شود؟ چرا نظارت‌ها بر کیفیت خمیر و پخت تا این اندازه کم‌رنگ است؟ آیا بازدیدهای میدانی، ارزیابی‌های دوره‌ای و نظارت‌های بهداشتی به‌درستی انجام می‌شود؟

از سوی دیگر، نانوایان نیز گلایه‌هایی دارند. به گفته آن‌ها، سهمیه آردی که دریافت می‌کنند، گاهی از کیفیت پایین برخوردار است و در تابستان به دلیل گرمای زیاد، خمیر زودتر ترش می‌شود و دچار فساد می‌گردد. همچنین افزایش هزینه‌های اجاره، حقوق کارگر و مواد اولیه، فشار اقتصادی زیادی به نانوایان وارد کرده است. در جمع‌بندی این بحران، باید گفت که کیفیت پایین نان در بمپور یک معضل چندوجهی است که نمی‌توان آن را تنها به یک عامل نسبت داد. آموزش ناکافی نانوایان، نبود نظارت مؤثر، کیفیت نه‌چندان مطلوب برخی آردهای توزیعی، گرمای هوا و ضعف امکانات تولید، همگی به‌عنوان حلقه‌های زنجیره‌ای در کاهش کیفیت نان نقش دارند.

برگزاری دوره‌های آموزشی منظم برای نانوایان
برای برون‌رفت از این بحران، پیشنهادهای مانند برگزاری دوره‌های آموزشی منظم برای نانوایان توسط اداره کل فنی و حرفه‌ای استان؛ افزایش بازدیدهای نظارتی و جریمه نانوایی‌هایی که اصول بهداشتی و فنی را رعایت نمی‌کنند؛ اصلاح ترکیب آرد و بهبود شرایط نگهداری آن در نانوایی‌ها؛ اختصاص سوبسید یا وام کم‌بهره برای تجهیز نانوایی‌ها به امکانات خنک‌کننده و تهویه در مناطق گرم؛ افزایش نقش نهادهای مردمی و رسانه‌های محلی در رصد و اطلاع‌رسانی نواقص.

نان تنها خوراک نیست؛ نان کرامت است، امنیت است، سلامت است. هر نان بی‌کیفیتی که به دست مردم می‌رسد، نه‌تنها نشانه‌ای از یک خطای فنی بلکه گواهی از ناکارآمدی در نظارت و برنامه‌ریزی است. مردم بمپور، مانند سایر ایرانیان، سزاوار نانی با طعم عزت و کیفیت‌اند؛ نانی که بوی زندگی بدهد، نه طعم نارضایتی.

 

انتهی خبر/

  • منبع خبر : عصر هامون