به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «نخل و نور»، شهرستان فنوج با وجود اقلیم گرم و خشک، یکی از کانونهای مهم تولید خرما، محصولات خارج فصل، صنایع دستی حصیربافی و پرورش ماهی در استان است.
این منطقه به واسطه تنوع تولیدات و پایداری سنتهای کشاورزی، ظرفیتهای قابل توجهی برای توسعه اقتصادی و اشتغال دارد. با این حال، خشکسالیهای پیدرپی و کاهش منابع آبی در سالهای اخیر، فشار زیادی بر بهرهبرداران این حوزه وارد کرده است.
فنوج در کنار تولید خرمای باکیفیت، بهعنوان یکی از مراکز مهم پرورش مرکبات و انار در جنوب استان شناخته میشود. صنایع دستی سنتی همچون حصیربافی نیز، علاوه بر جایگاه فرهنگی، منبع درآمد بخشی از خانوادهها بهویژه زنان روستایی است.
در سالهای اخیر، توجه به کشت محصولات خارج فصل مانند سبزیجات برگی و صیفیجات، موجب شده تا کشاورزان بتوانند از اراضی خود بهرهوری بیشتری داشته باشند. این رویکرد نه تنها به افزایش درآمد کمک میکند، بلکه باعث پایداری تولید و حفظ اشتغال در روستاها میشود.
با این وجود، مشکلاتی مانند آتشسوزی نخیلات، ضعف بیمه محصولات، حضور پررنگ واسطهها در صنایع دستی و چالشهای نگهداری استخرهای پرورش ماهی، از مهمترین موانع توسعه پایدار در این منطقه است.
بسیاری از کشاورزان و صنعتگران محلی معتقدند که با ایجاد زیرساختهای بازار فروش مستقیم، تقویت بیمه محصولات و بهبود سیستمهای آبیاری، میتوان بخشی از این مشکلات را برطرف کرد.

فنوج؛ جایی که امید با نخ حصیر و سایه نخلها گره خورده است
ناصر بلوچی کشاورز بخش مرکزی در گفتگو با پایگاه خبری تحلیلی «نخل و نور»، بیان کرد: خشکسالی امان همه را بریده و آب قناتها نصف شده است؛ بعضی از نخلها که ۲۰ سال برایشان زحمت کشیدیم، جلوی چشممان خشک شدند. بیمه هم که کامل نیست، خسارت فقط برای چند نخل پرداخت میشود.
فاطمه بلوچ حصیرباف روستای سیاهکان نیز در گفتگو با خبرنگار ما گفت: محصول را با زحمت بسیار میبافیم، بعد مجبور میشویم به واسطهها بفروشیم که نصف قیمت اصلی را میدهند. اگر بازار مستقیم ایجاد شود، درآمدمان بیشتر میشود و جوانها هم به این کار علاقهمند میشوند.
علی کدخدایی پرورشدهنده ماهی در کتیج نیز در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «نخل و نور»، عنوان کرد: هزینه خوراک ماهی و کمبود بچهماهی باعث شده برخی استخرها نیمهفعال شوند. اگر حمایت بیشتری شود، تولید را میتوان چند برابر کرد.

تنها یکچهارم باغات تحت پوشش غرامت
محمد نبی یزدانی مدیر جهاد کشاورزی فنوج، در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «نخل و نور» به بررسی ظرفیت ها و مشکلات شهرستان فنوج پرداخت و عنوان کرد: آتشسوزی نخیلات در دو بخش مرکزی و کتیج از ابتدای سال تاکنون، روستاهای جوگز بالا، شهر کتیج، کمشهر و مسکوتان را درگیر کرده و حدود ۴۰۰ اصله درخت بارور دچار آسیب ۵۰ تا ۱۰۰ درصدی شدهاند. بیشتر این حوادث منشأ عمدی داشته و در شرایط کمآبی و خشکسالی، شعلهها به سایر نخیلات سرایت کرده است.
وی افزود: با هماهنگی بهرهبرداران، نامه تأیید خسارت از سوی دهیار یا شورای روستا تنظیم و به ستاد بحران سازمان ارسال شده است. مشکل اصلی، عدم بیمهکردن کامل نخیلات است که در صورت بیمه، امکان پرداخت غرامت فراهم میشود.
یزدانی عنوان کرد: فعالان حدود ۳۰ نفر هستند و حجم تولید سالانه نزدیک به یک هزار قطعه است. مشکل اصلی فروش محصولات به واسطهها با قیمت ناچیز است. حضور در نمایشگاههای استانی و کشوری با استقبال نسبی مواجه شده است.
وی در خصوص استخرهای پرورش ماهی گفت: استخرها با اعتبارات شیلات و جهاد کشاورزی احداث شدهاند و در حال حاضر ۶ باب فعال و چهار باب نیمهفعال هستند. گونههای پرورشی شامل امور و کپور بوده و هر سال حدود ۲۰ هزار قطعه بچهماهی از سوی شیلات سیستان تأمین میشود.
مدیر جهاد کشاورزی افزود: کشت سبزیجات برگی و صیفیجات شامل گوجهفرنگی، سیر، پیاز، بادمجان، کدو، فلفل سبز، خیار، لوبیا، کاهو، ریحان و گشنیز در حال انجام است و پیشبینی میشود حدود ۴۰۰ هکتار از اراضی زیر پوشش این محصولات قرار گیرد.

کشت ۴۰۰ هکتار سبزی و صیفی جات؛ امیدی در دل بحران آب و گرما
وی گفت: باغات خرما در فنوج ۲ هزار و ۵۰۰ هکتار بارور و باغات انار ۴۰ هکتار بارور هستند. گرمای هوا، تغییرات دمایی، رطوبت بالا و کمبود آب موجب خشکشدن و ریزش میوه خرما شده است. انار فنوج از نوع بیدانه و بومی منطقه است. با وجود تأکیدات مکرر برای بیمه نخیلات، تنها یک چهارم باغات بیمه شدهاند و غرامت تنها به بهرهبردارانی تعلق میگیرد که محصول خود را بیمه کردهاند.
با حمایت هدفمند، میتوان مسیر توسعه را هموار کرد. ایجاد بازارهای فروش مستقیم، گسترش بیمه محصولات، بهبود سیستمهای آبیاری و تأمین نهادههای تولید، از جمله اقداماتی هستند که میتوانند فنوج را از یک منطقه محروم به یک قطب اقتصادی پویا تبدیل کنند.
در نهایت، فنوج نه تنها نیازمند توجه بیشتر مسئولان و نهادهای حمایتی است، بلکه شایسته آن است که به عنوان الگویی از همزیستی سنت و نوآوری، در مسیر توسعه پایدار بدرخشد. صدای مردم این منطقه، صدای امیدی است که با نخ حصیر، قطرههای آب استخر و سایه نخلها گره خورده و منتظر شنیده شدن است.
انتهای خبر/
- منبع خبر : نخل و نور